ალბათ საზოგადოების უმეტესობას, მათ შორის მეც, უყვარს მუსიკა
(ყველა თუ არა კონკრეტული ჟანრი მაინც), გააჩნიათ საყვარელი შემსრულებლის ესა თუ ის სიმღერა. საინტერესოა რატომაა იგი ჩვენთვის ასეთი მიმზიდველი, რატომ ვხდებით მასზე ”მიჯაჭვულები” (თინეიჯერების უმეტესობა ხომ ხშირად ყურსასმენებით დადიან ქუჩაში, ავტომობილებში ყველა რადიომიმღებს უსმენს...) და გარდა იმისა რომ მისი მოსმენით სიამოვნებას ვღებულობთ რა სარგებლობა ან უარყოფითი მხარე აქვს მას?
თუ კარგად დაფიქრდებით მიხვდებით, რომ მუსიკა რაღაცით გავს საუბარს, როდესაც მუსიკა ”საუბრობს” ჩვენი გრძნობები უსმენენ.
”მუსიკა ფლობს მაგიურ ძალას, წამიერად ახდენს გაფანტული გონების კონცენტრაციას და ამშვიდებს აფორიაქებულ სულს” - ეს სიტყვები 3 საუკუნის წინ დაწერა უილიამ კონგრივმა თავის ჰარმონიის ჰიმნში ( Hymn to harmony).
მუსიკალური აღზრდა ყველაზე ძლიერი იარაღია, რადგან რითმი და ჰარმონია აღწევს ყველაზე დაცულ, სიღრმისეულ და იდუმალ ადგილებს ადამიანის სულში.
ფსიქოლოგი ენტონი სტორი თავის წიგნში ”მუსიკა და ტვინი” ( music and the mind) წერს: ”მუსიკა გასაოცარ ზეგავლენას ახდენს ადამიანებზე, რომლებიც იტანჯებიან ნერვული სისტემის დაავადებით და მოძრაობის ფუნქციის მოშლილობით.
ძველი დროის ექიმები ( ჰიპოკრატე, ცელსიუსი, გალენი და სხვა) თავიანთ სამკურნალო პრაქტიკაში ფართოდ იყენებდნენ ვოკალურ და ინსტრუმენტალურ მუსიკას. ბიბლიიდან ცნობილია, რომ ისრაელთა სრულიად დაავადებული მეფე საული მშვიდდებოდა, როდესაც დავითის სიმღერასა და ქნარზე დაკვრას უსმენდა. დღესაც, იტალიის ქალაქებში, საფრანგეთში ( წმ. მადლენას ჰოსპიტალში), გერმანიაში (ჰალეს ფსიქიატრიულ საავადმყოფოში) და სხვაგან, ფსიქიურად და ნერვიულად დაავადებული ავადმყოფების მკურნალობაში მნიშვნელოვანი როლი ენიჭება მუსიკას.
სათანადოდ შერჩეულმა მუსიკამ შეიძლება თავისებური კათარზისის როლი შეასრულოს, ე.ი. მოხსნას, განმუხტოს ადამიანში დაგროვილი მძაფრი ვნებანი, მძიმე განცდები, განუწყვეტელი შინაგანი კონფლიქტები. მუსიკით შეიძლება შესუსტდეს მეტისმეტი აღგზნებულობა, მოიხსნას დამქანცველი ნერვიული და ფიზიკური გადაღლილობა ან პირიქით გაძლიერდეს, აღიგრძნოს.
თუ კარგად დაფიქრდებით მიხვდებით, რომ მუსიკა რაღაცით გავს საუბარს, როდესაც მუსიკა ”საუბრობს” ჩვენი გრძნობები უსმენენ.
”მუსიკა ფლობს მაგიურ ძალას, წამიერად ახდენს გაფანტული გონების კონცენტრაციას და ამშვიდებს აფორიაქებულ სულს” - ეს სიტყვები 3 საუკუნის წინ დაწერა უილიამ კონგრივმა თავის ჰარმონიის ჰიმნში ( Hymn to harmony).
მუსიკალური აღზრდა ყველაზე ძლიერი იარაღია, რადგან რითმი და ჰარმონია აღწევს ყველაზე დაცულ, სიღრმისეულ და იდუმალ ადგილებს ადამიანის სულში.
ფსიქოლოგი ენტონი სტორი თავის წიგნში ”მუსიკა და ტვინი” ( music and the mind) წერს: ”მუსიკა გასაოცარ ზეგავლენას ახდენს ადამიანებზე, რომლებიც იტანჯებიან ნერვული სისტემის დაავადებით და მოძრაობის ფუნქციის მოშლილობით.
ძველი დროის ექიმები ( ჰიპოკრატე, ცელსიუსი, გალენი და სხვა) თავიანთ სამკურნალო პრაქტიკაში ფართოდ იყენებდნენ ვოკალურ და ინსტრუმენტალურ მუსიკას. ბიბლიიდან ცნობილია, რომ ისრაელთა სრულიად დაავადებული მეფე საული მშვიდდებოდა, როდესაც დავითის სიმღერასა და ქნარზე დაკვრას უსმენდა. დღესაც, იტალიის ქალაქებში, საფრანგეთში ( წმ. მადლენას ჰოსპიტალში), გერმანიაში (ჰალეს ფსიქიატრიულ საავადმყოფოში) და სხვაგან, ფსიქიურად და ნერვიულად დაავადებული ავადმყოფების მკურნალობაში მნიშვნელოვანი როლი ენიჭება მუსიკას.
სათანადოდ შერჩეულმა მუსიკამ შეიძლება თავისებური კათარზისის როლი შეასრულოს, ე.ი. მოხსნას, განმუხტოს ადამიანში დაგროვილი მძაფრი ვნებანი, მძიმე განცდები, განუწყვეტელი შინაგანი კონფლიქტები. მუსიკით შეიძლება შესუსტდეს მეტისმეტი აღგზნებულობა, მოიხსნას დამქანცველი ნერვიული და ფიზიკური გადაღლილობა ან პირიქით გაძლიერდეს, აღიგრძნოს.
No comments:
Post a Comment